รองศาสตราจารย์พาวินี กลางท่าไค่ และคณะ
คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

คำขออนุสิทธิบัตร เลขที่คำขอ 2403000127 ยื่นคำขอวันที่ 16 มกราคม 2567

ถ่านกัมมันต์เป็นคาร์บอนรูปแบบหนึ่งที่มีพื้นที่ผิวสัมผัสจำเพาะสูง มีรูพรุนปริมาณมาก มีการนำไฟฟ้าค่อนข้างดี และมีราคาถูก และสามารถประยุกต์ใช้งานได้หลากหลายรูปแบบ เช่น ตัวดูดซับแก๊ส ตัวดูดซับกลิ่น วัสดุขั้วของอุปกรณ์กักเก็บพลังงาน และวัสดุขั้วของเซลล์แสงอาทิตย์ เป็นต้น ถ่านกัมมันต์สามารถสังเคราะห์ได้จากวัสดุที่มีธาตุคาร์บอนเป็นองค์ประกอบหลัก เช่น วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร ได้แก่ ชานอ้อย ฟางข้าว กะลามะพร้าว เปลือกมะพร้าว เป็นต้น
กรรมวิธีการผลิตถ่านกัมมันต์ส่วนใหญ่มักจะใช้สารก่อกัมมันต์จากภายนอก เช่น กรดฟอสฟอริก โพแทสเซียมไฮดรอกไซด์ แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ และน้ำ ส่งผลให้มีต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น จากการศึกษาพบว่า กะหล่ำปลีประกอบด้วยธาตุจำนวนมาก เช่น คาร์บอน ออกซิเจน โพแทสเซียม แคลเซียม คลอรีน เป็นต้น ซึ่งอาจรวมตัวกันเป็นสารประกอบแคลเซียมคาร์บอเนต โพแทสเซียมคลอไรด์ เป็นต้น โดยสารประกอบเหล่านี้สามารถใช้เป็นตัวก่อกัมมันต์ เพื่อให้เกิดรูพรุนบนพื้นผิวถ่านได้
ผู้ประดิษฐ์จึงได้พัฒนากรรมวิธีผลิตถ่านกัมมันต์จากกะหล่ำปลี ด้วยกระบวนการการก่อกัมมันต์ในตัวทางเคมี

- กระบวนการผลิตไม่ซับซ้อน ไม่จำเป็นต้องใช้ตัวก่อกัมมันต์จากภายนอกแบบวิธีเดิม ทำให้มีต้นทุนถูกลง และช่วยเพิ่มมูลค่าของกะหล่ำปลี

- ได้ผลิตภัณฑ์ถ่านกัมมันต์ที่มีความบริสุทธิ์ มีพื้นที่ผิวสัมผัสจำเพาะสูง

- มีผลการเปรียบเทียบพื้นที่ผิวสัมผัสจำเพาะกับถ่านกัมมันต์จากงานวิจัยอื่น ๆ 10 ชนิด พบว่าถ่านกัมมันต์ที่ได้จากกรรมวิธีตามการประดิษฐ์นี้ มีพื้นที่ผิวสัมผัสจำเพาะสูงที่สุด โดยมีพื้นที่ผิวสัมผัสจำเพาะ 1,146.51 ตารางเมตรต่อกรัม

- เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่าวิธีเดิม เพราะไม่ได้ใช้แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งเป็นแก๊สเรือนกระจกเป็นตัวก่อกัมมันต์

เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ

ได้ต้นแบบในระดับห้องปฏิบัติการ

เทคโนโลยีต่อรองราคา